Umami - omami

Kuchnia azjatycka, a w szczególności japońska jest szalenie kreatywna, pełna smaków, które zgodnie z panującymi zasadami nie powinny się mieszać, dlatego potrawy podawane są w niewielkich ilościach. Ale nie o tym. To co zachwyca - to smaki, które Japończycy znają od lat. Jednym z takich smaków jest smak umami, który wszedł w poczet znanych nam smaków (słodki, gorzki, kwaśny, słony). Poszukiwany przez Japończyków smak umami został odkryty przez profesora Kikunae Ikedę w 1908 roku. Jest to smak kwasu glutaminowego obecnego w herbacie, dojrzałych pomidorach oraz sosie sojowym. Umami oznacza tyle co dobry, wyśmienity, przyjemnie pikantny smak, przez Chińczyków nazywany ,, xianwei'' czyli świeży smak. Smakosze herbaty podążają smakiem umami kryjącym się w zielonych japońskich herbatach,a którym to plantatorzy poświęcają szczególną uwagę. Są to najczęściej ręcznie zbierane herbaty, które wcześniej zacienia się w celu uzyskania poszukiwanego smaku umami.

Ten najbardziej tajemniczy zmysł nie służy tylko rozkoszy naszego podniebienia, ale też dzięki doznaniom smakowym wpływa na pracę mózgu, jednocześnie steruje naszym metabolizmem. Smak aktywuje obszary związane z emocjami (dobre jedzenie poprawia nastrój, niesmaczne rozczarowuje) i pamięcią (latami pamiętamy smaki babcinego ciasta). Potęgę smaku warto wykorzystać by poznać samego siebie, a i w razie potrzeby za sprawą smaku zrelaksować ciało i duszę.