Termogeneza a zielona herbata

Poza herbatą czarną, zielona jest najbardziej rozpoznawalna na świecie, a już z pewnością najbardziej ceniona pod względem zdrowotnym ze wszystkich znanych odmian. Obniża poziom lipidów( tłuszczy), reguluje procesy trawienne, przyśpiesza wydzielanie toksyn z organizmu.
Szwajcarski naukowiec dr A.Dulloo przeprowadził badania na ludziach w celu zbadania zielonej herbaty pod kątem wpływu na spalanie tłuszczu. We wnioskach jakie pojawiły się po przeprowadzeniu prób z zielonej herbaty naukowiec zauważył, że ci, którzy ją pili spalili 4 % więcej energii w ciągu 24 godzin w porównaniu z grupą, która miała podawane placebo. Dr Dulloo podkreśla znaczący wpływ zielonej herbaty na metabolizm. Zielona spełnia ważne funkcje w procesie odchudzania, podwyższa spalanie tłuszczu. Termogeneza to powstanie ciepła, które wydziela się w trakcie reakcji chemicznych , podczas których z tłuszczu wytwarza się dwutlenek węgla i woda. Skutkiem termogenezy jest zamiana tłuszczu na energię cieplną i jego spalenie, co w efekcie wpływa korzystnie na naszą sylwetkę.
Nic więc dziwnego ,że zielona herbata jest ulubionym komponentem wielu produktów, których celem jest utrata masy ciała.

Waleczne zalety zielonej herbaty
Znana od tysięcy lat herbata, okrzyknięta została ,,eliksirem życia''. Przez wzgląd na swoje liczne właściwości zdrowotne, do których należy przeciwnowotworowe działanie związków. Herbata, w szczególności zielona zawiera związki polifenolowe typu katechin. Galusan epigalokatechiny (EGCG) którego jest najwięcej, a który jest jednocześnie najaktywniejszym antyoksydantem zielonej herbaty, dwudziestokrotnie silniejszy niż witamina C. Związki polifenole obecne w herbacie zielonej hamują powstawanie naczyń krwionośnych w nowotworze.
Badania wykazały, że picie przynajmniej jednej filiżanki zielonej herbaty dziennie ponad pięciokrotnie zmniejsza ryzyko zachorowania na raka płuc. U palaczy efekt był znacznie silniejszy niż u niepalących. W grupie tej ryzyko raka płuc u osób regularnie pijących zieloną herbatę było 12 krotnie mniejsze niż u tych, którzy nie spożywali tego napoju.
Stężony ekstrakt z zielonej herbaty pobudza produkcję enzymów oczyszczających organizm z rakotwórczych toksyn, a jednocześnie zielona herbata może wspomóc obronę przeciwnowotworową u osób z niskim poziomem enzymów detoksykacyjnych.
Właściwości antynowotworowe związków występujących w zielonej herbacie były przedmiotem wielu badań prowadzonych zarówno na hodowlach komórek, zwierzętach oraz ludziach. W badaniach przeprowadzonych w Chinach jak i w Japonii zaobserwowano, że u kobiet codziennie pijących zieloną herbatę rzadziej występował rak piersi.
Herbata zielona nie jest cudownym lekiem na chorobę nowotworową. Z pewnością nie zastąpi też terapii, może być jednak sprzymierzeńcem w walce z chorobą.

Witaminy w koralach żurawiny

Wykorzystywana przez Indian Ameryki Północnej jako barwnik, lekarstwo a także dodatek do potraw stała się za sprawą czerwonych twarzy dobrem narodowym USA. Podawana podczas Święta Dziękczynienia w postaci sosu, jest dosłownie pożerana w świątecznym tygodniu. Szacuje się, że w trakcie obchodów Thanksgiving nasi przyjaciele zza oceanu zjadą około 30 tysięcy ton owoców żurawiny. Od początku lat 90-tych obserwuje się rosnące zainteresowanie tymi owocami ze względu na ich liczne właściwości zdrowotne. Te małe, kwaśne, czerwone jagody żurawiny zawierają witaminy C, A, B1, B2, P, pektyny, błonnik, węglowodany, żelazo, wapń, magnez, fosfor, potas, jod, kwas cytrynowy, chininowy, jabłkowy i benzoesowy.
Wspomniani Indianie poznali dobrze tkwiącą w tych owocach moc, którą sprawdzali wielokrotnie naukowcy potwierdzając np. ,że żurawina poprawia ukrwienie narządów płciowych, zapobiega powstawaniu zakrzepów krwi i rozszerza naczynia krwionośne. Regularne picie trzech szklanek soku z żurawiny dziennie podwyższa poziom dobrego cholesterolu( HDL) we krwi , co ma wpływ na zmniejszenie wystąpienia chorób serca.
Związki roślinne występujące w żurawinie zmniejszają przyczepność bakterii E.coli do ścianek dróg moczowych, jednocześnie zmniejszając ilość tych bakterii w moczu. Sama zaś żurawina obniża poziom pH moczu, dlatego zalecana jest osobom ze skłonnościami do infekcji dróg moczowych w celu zapobiegania nawrotom.
Naukowcy przekonują o regularnym piciu soku z żurawiny, który dzięki obecności proantocyjanów chroni przed chorobami nowotworowymi.
Ponadto wpływa korzystnie na higienę jamy ustnej zapobiegając namnażaniu się bakterii charakterystycznych dla dziąseł i przyzębia.
Sok z żurawiny ma właściwości przeciwbakteryjne i przeciwgrzybiczne, jest pomocny w leczeniu menopauzy u kobiet dzięki obecności witaminy P łagodząc napady duszności oraz zaczerwienienia skóry; dobry na awitaminozę oraz przeziębienie; bogaty w błonnik dlatego zalecany podczas stosowania zbilansowanej diety.
Sposobów na oswojenie kwaśnego smaku żurawiny jest wiele. Przerobiona na sok, syrop, dżem lub konfiturę smakuje wybornie. Można ją również mrozić, podawać na surowo, traktować jako dodatek do mięs, surówek, ciast oraz lodów. Polecamy na syropie klonowym jako przekąskę lub zamiennik słodyczy.

Smak i aromat herbaty
Znana od tysięcy lat herbata zawiera wiele związków o złożonym i różnorodnym składzie chemicznym. I tak zebrane liście herbaty, zaraz na świeżo mają inny skład chemiczny niż uzyskana z nich herbata sypka. Jest też prawdą,że herbata gubi w procesie obróbki pewne związki chemiczne występujące pierwotnie w świeżych liściach, ale jednocześnie powstają nowe związki. Herbata zawiera składniki rozpuszczalne, które zresztą w zależności od jakości liści herbaty wpływają na stopień rozpuszczalności suchej herbaty. Grubsze i starsze liście mają mniejszą zdolność ekstrakcji, dlatego też mniej substancji rozpuszczalnych przechodzi do naparu czyniąc go mniej atrakcyjnym smakowo. Wśród związków rozpuszczalnych w herbacie, największy wpływ na smak i aromat naparu mają garbniki, olejki eteryczne oraz pigmenty .

Garbniki
Stanowią od 13-30% suchej herbaty i składają się z taniny, katechin, polifenoli. Obecna w herbacie tanina nadaje jej ostrzejszego smaku, charakterystycznego np. dla południa Azji. Związki garbnikowe herbaty ulegają zmianom, a ich produktem utleniania są chinony mające wpływ na smak herbaty.

Olejki eteryczne
W liściach herbaty znajduje się niespełna 0,08% olejków eterycznych. W składzie olejków eterycznych występujących w suszu herbacianym znaleźć można wiele związków chemicznych znanych,ale i dopiero odkrywanych. Pomimo znacznej utraty olejków w trakcie obróbki herbaty, równolegle powstaje wiele nowych olejków będących mieszaniną bardziej trwałych oraz lotnych, szybciej parujących związków. Zbyt wysoka temperatura, niewłaściwe przechowywanie, przeparzanie herbaty wpływa na jej smak oraz aromat. Aldehydy pojawiające się w olejkach eterycznych zielonych oraz żółtych herbat występują w stanie związania i dlatego w niewielkim stopniu przechodzą do naparu, nie uczestnicząc w sposób znaczący w tworzeniu aromatu herbaty.

Pigmenty
Zabarwienie naparu związane jest ze związkami barwiącymi tearubiginami dającymi kolor czerwonobrunatny i teaflawinami dającymi barwy złocistożółte. Teaflawiny są związkami nietrwałymi, przy słabym utlenianiu przechodzą w tearubiginy.

Na ostateczny smak i aromat herbaty ma wpływ wiele czynników, warunki uprawy, sposób obróbki. Skład chemiczny herbaty również się zmienia, nie jest wartością stałą. Od momentu zbioru do podania herbaty zmiany jakie jej towarzyszą przeobrażają jej smak w bukiet tak różnorodny i charakterystyczny dla danego regionu, ziemi, przetwarzania oraz jakości samych liści, że ostateczny smak jest kwintesencją wszystkich tych czynników.